▬ “Ümmetim Nerede; Ümmetime Allahû Teâlâ Ne Muamele Yaptı?” Diye Sorar. Cebrâil:
▬ “Yâ Rasülullah; Allahû Teâlâ Senden Önce Kimseyi Diriltmemiştir, İlk Dirilen Sensin!” Diye Cevap Verir. Nitekim Âyet-i Celilede:
▬ “O Gün (Bütün Halk) O Hak Sayhayı İşiteceklerdir. İşte Bu, (Kabirden) Çıkış Günüdür.”
[Kaf 42]
Buyurulmuştur. Diğer Âyet-i Kerîmede:
▬ “O Dâvet Edicinin (Misli) Görülmemiş Tanılmamış Bir Şeye Dâvet Edeceği Gün, Gözleri Zelil ve Hâkir (Dönmüş) Olarak Hepsi de Cıvgın (ve Yaygın) Çekirgeler Gibi Kabirlerinden Çıkacaklar O Dâvet Ediciye (İçlerinden) Kâfir Olanlar (Öyle) Diyecek(ler): Bu, Çok Sarp Bir Gün...”
[El-Kamer 6–8]
Buyurulmuştur. Diğer Bir Âyet-i Kerîmede:
▬ “Sûr’a Üfürülmüştür. Artık Bakarsın ki, Onlar Kabirlerinden (Kalkıp) Rablerine Doğru Koşarak Gidiyorlar. (O Zaman Şöyle) Demişlerdir: Eyvâh... Uyuduğumuz Yerden Bizi Kim Kaldırdı? Bu Baas, Çok Esirgeyici (Allah)ın Vaâd Ettiği Şey; Gönderilen (Peygamber)ler (Meğer) Doğru Söylemiş.”
[Yâsîn 51–52]
Diğer Bir Âyet-i Kerîmede:
▬ “O Gün Onlar Sanki Dikili Bir Şeye Koşuyorlar Gibi Kabirler(in)den Fırlaya Fırlaya (Mahşere) Çıkarlar. Gözleri Horlukla Aşağıda, Kendilerini Bir Zillet (ve Hakâret) Kaplamış Olarak. İşte Bu, Onların Tehdit Edile Geldikleri Gündür.”
[El-Maaric 43–44]
Buyurulmuştur. Şunu da Bilmiş Ol ki, Allahû Teâlâ Mahlûkatı Diriltmeği Murad Ettiği Vakit, Şiddetli Bir Rüzgâr Estirir. Zerre Hâlinde Dağılmış Olan Cisimler, Havada Zerreler Hâlinde Toplanır; Bulutlar Gibi Bir Araya Gelirler. Her Cesedin Zerreleri Kendi Mezar Başına Gelir ve Yağmur Gibi Mezarına Yağar. Bütün Ölüler, Böylece Tevekkün Edip Meydana Gelirler. Nitekim Allahû Teâlâ:
▬ “Allah Rüzgârları Salıverip de Bulut(ları) Harekete Getirmekte Olandır. Derken Biz Onu Ölü Bir Toprağa Sürüp Onunla Yeri, Ölümünün Ardından, Canlandırmışızdır. İşte (Ölülerin) Dirilme(si) de Böyledir.”
[Fâtır 9]
Buyurmuştur. Buhârî, Müslim ve Tirmizî’den Başka Sünen Sahipleri, Ebu Hüreyre’den (r.a.) Rivâyetlerinde Rasül-u Ekrem (s.a.v.) Şöyle Buyurmuştur:
▬ “İki Sûr Arasında 40 Vardır.” Bâzıları, “Bu, Kırk Gündür.” Dediler. Kırk Ay veyâ Kırk Sene Olduğunu Söyleyenler de Vardır. Sonra Gökten Bir Yağmur Yağar. İnsanlar Yeryüzünden, Bitkiler Biter Gibi Biterler. İnsanın Kuyruk Sokumundan Başka Her Parçası Çürür. Kıyamet Gününde Kuyruk Sokumundan Meydana Gelirler.
(Abdülkadir Mutlaku’r-Rahbavi – Ahiret Günü)
