9 Ağustos 2020 Pazar

CÂHİL ŞEYH BERSUSANIN KÖTÜ SONU

 

CÂHİL ŞEYH BERSUSANIN KÖTÜ SONU

Cahil şeyh için Bersisa’ının hayatı bize örnek olmalıdır. Bersisa diye bir zat vardı. Yıllarca inzivaya çekilip, geceleri sabaha kadar namaz ve ibadet ile geçirip; gündüzlerini de oruçlu geçiriyordu.
Ehli takvâ sahibi bir zattı.
Şeyh diye biliniyordu.
Herkes hayır duasını almaya çalışıyordu.
Günden güne müridleri artıyordu.
Altmış bin müridi ile havada uçabiliyordu.
Ama ilim sahibi değildi.
Zahiri ilimden habersizdi.
Cahil bir insandı.
Toplum onun kerametlerine ve adının etrafa yayılmasına kapılarak, günden güne ona akın ediyordu.
Şeytanda ona meyletti.
Bunu nasıl kandırabilirim diye düşündü?
Şeytan sırtında cübbesi, elinde asası, başında sarığı, elinde tesbihi, olduğu halde bembeyaz sakalı ile bir sofu ve derviş kılığına bürünerek Şeyh Bersisa’nın dergahına gitti.
Şeyh Bersisa misafirine sordu:
-Derviş kardeş nereden gelip nereye gidersin?
Şeytan cevap verdi:
-Ben dünya nimetlerinden ve süsünden uzak, ömrünü Allâh’a ibadetle geçirmek isteyen bir kimseyim. Bir Allâh dostu bulup kendime arkadaş edinmek ve ona mürid olmak için yer yer dolaştım. Sizden daha büyük bir veli kula rastlamadım. Memleketinize geldiğimde, sizin adınızı ve şanınızı duydum. Sizin gibi bütün gayreti Cenab-ı Allâh’a ibadet etmek olan ve hiç kimsenin etlisine ve butlusuna karışmayan, abid, zahid bir şeyhe mürid olmak ve onunla beraber ibadet etmek istiyorum. Eğer beni de kabul ederseniz, bundan böyle sizin yanınızda kalmak ve Cenab-ı Allâh’a ibadet etmek istiyorum.
Şeyh Bersisa, kendisine hayran olan bu kişinin, şeytan olduğunu bilmediği için, memnuniyetle arkadaşlığını kabul etti.
Şeytan, şeyh Bersisa’nın dergahına yerleşti.
Günler geçti.
Şeyh Bersisa bu yeni sofu’nun işine bir türlü akıl erdiremiyordu.
Kendisi şeyh olduğu halde, yiyor, içiyor, uyuyor, istirahat ediyor, ihtiyaç gideriyor; ama bu yeni gelen kişi ne içiyor, ne yiyor, ne yatıyor, ne uyuyor ve ne de tuvalete çıkmak gibi zaruri ihtiyaçları oluyor. Gece gündüz uyumadan ve bir saniye bile olsa ara vermeden, ibadetle meşgul oluyordu.
Şeyh Bersisa dayanamadı sordu:
-Ey Allâh’ın salih kulu, sen bu mertebeye nasıl yetiştin. Ben senelerden beri ibadet ederim, yeyip içmekten ve uyumaktan kurtulamadım. Sense bütün zamanını ibadete ayırabiliyorsun. Ne olur, bunun sırrını bana da öğret de, ben de senin gibi olayım, dedi.
Şeytanın istediği doğmuştu
-Bunun kolayı var!
Şeyh Bersisa heyecan ile sordu:
-Nedir?
Şeytan ağır ağır konuştu:
-Önce büyük bir günah işleyecek, sonra da ona samimiyetle tövbe edeceksin. Büyük bir günah işlemiş olduğundan, Allâh’tan daha çok korkmaya başlayacak ve böylece benim gibi, sen de her türlü insanî kötü hasletlerden kurtulmuş olacaksın, dedi.
Şeyh Bersisa biraz düşündü;
-Meselâ ne gibi günah işleyeyim, diye sordu
Şeytan:
-Zinâ edebilirsin, dedi,
Şeyh Bersisa;
-Yapamam, dedi.
Şeytan:
-Adam öldür,
Şeyh irkildi, titredi:
-Adam öldüremem… Buna vicdanım tahammül edemez, dedi.
Şeytan
-İçki içersin, dedi.
Şeyh Bersisa düşündü, taşındı içki (şarap ve alkol) içmeyi biraz hafif görmüştü:
-O olur, yapabilirim, dedi.
Şeyh Bersisa, Cenab-ı Allâh’a biraz daha yaklaşmak ve daha çok ibadet etmek için içki içmeye niyyet ederek doğruca meyhaneye gitti. İçkiyi sunan sâki kadındı. Şeyh Bersisa kadının elinden içki içti. Sarhoş oldu. Orada kadına zina etti. Şeytanın “Bu yaptığın kötü bir şeydir. Duyulursa senin için iyi olmaz. Sen bu kadını öldür ve kimse görmeden bir yere göm” dedi .Desisesi ve hileleri ile Şeyh Bersisa meyhaneci kadını öldürüp gizlice bir yere gömdü.
Şeytan şehrin hakimlerine koştu.
Şeyhi şikayet etti.
Şeyh Bersisa içki içmek, zina etmek ve meyhaneci kadını öldürmek suçlarından mahkemeye çıkarıldı.
Şeyhin idamına karar verildi.
Şeyh idam sehpasına çıkmış, artık ip boğazına geçirildikten sonra, onu kurtaracak hiçbir kimse yoktu. Şeytan karşıdan görüldü ve alaylı bir tavır ile sordu:
-Bu hal nedir? Ey dostum, dedi.
Şeyh Bersisa ağlamaklı bir sesle:
-Görüyorsun ey Allâh’ın sevgili kulu! Beni kurtar, diye yalvarmaya başladı.
Şeytan:
-Seni kurtarırım; ama bir şartım var, dedi,
Şeyh hemen atıldı:
-Şartını kabul ediyorum.
Şeytan:
-Bana secde edeceksin, dedi.
Şeyh Bersisa kurtulmak umudu ile:
-Görüyorsun ip boğazıma geçirilmiş nasıl secde edebilirim. Beni kurtar ki, sana secde edeyim, dedi.
Şeytan
-İşaret (ima) ile secde edebilirsin, dedi.
Şeyh Bersisa başıyla Şeytana secde etti. Sandalye’yi ayağının altından çektiler.
Şeyh Bersisa cehaletinin kurbanı olup, imansız olarak gitti. Eğer Şeyh Bersisa alim olmuş olsaydı; içki içmek, zina etmek, adam öldürmek ve diğer günah veya mekruhları işlemekle, insanın evliya olamayacağını bilirdi.
Ruhu’l-Beyan tefsirinde buyuruldu:
Bersisâ ikiyüz yirmi sene Allâhü Teâlâ hazretlerine ibâdet etti. Bu süre içerisinde göz açıp kırpıncaya kadar olsa, bile Allâhü Teâlâ hazretlerine isyân etmedi. Ama islâm nimetine şükretmediği için Bersisâ en son imansız gitti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder