*CENNETTE DÜNYA ARKADAŞINI GÖRMEK*

 

Ilim Irfan Sofrası

1s

*CENNETTE DÜNYA ARKADAŞINI GÖRMEK*

• Rasûlullâh (Sallallâhü Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
*“Cennette bulunan bir kimse içinden bir iştiyâk duyar; benim dünyada iken,
ALLAH CC için sevdiğim bir kardeşim vardı. Keşke onu bir görebilsem. Acaba o kardeşim ne yapmaktadır.”
Ona karşı içinden bir şefkat hissi duyar ve:
*“Belki o da ölmüştür. Olmaya ki, helâke düşmüş olsun.”*

ALLAH-u Teâlâ, onun kalbinden geçenleri bilir. Hemen meleklerine şu emri verir:
*“Gidin, o kulumu, görmek istediği kardeşinin yanına götürün.”*

Bunun üzerine, bir melek ona güzel bir binek getirir. (Burak veya at.) Onun üzerinde, nurdan eğer vardır.
Melek gelince o kimseye selâm verir. O kimse de onun selâmını alır.

Bundan sonra melek ona şöyle der:
*“Kalk, bin; arkadaşına gidelim.”*

O nurdan binek üzerine biner. Bin senelik yol gider. Ama onun bu gidişi; sizden biri, hızlı giden atına binip de bir fersahlık yol alışından çabuk olur ve arada hiçbir engel çıkmadan, o kardeşinin konağına varır.

Özlediği kardeşine selâm verir. Kardeşi de onun selâmını alır. Sonra sorar:
*“Neredesin ey kardeş, ben senin tehlikeye düşmenden korkmuştum?”*

Bundan sonra, birbirlerinin boyunlarına sarılırlar. Her ikisi birden şöyle hamd ederler:
*“Bizi, bir araya getiren ALLAH CC’a hamd olsun.”*

Onlar, ALLAH CC’na hamd ederken, bir insanın duyacağı en güzel sesle hamd ederler.

Ancak, Azîz Celîl
ALLAH onlara şöyle buyurur:
*“Ey kullarım, burası artık amel yeri değildir. Amel zamanı da değildir. Burası saygı ve dilek yeridir. Benden isteyin; ne istiyorsanız vereyim.”*

Şöyle derler:
*“Bu makamda, bizi bir araya getir.”*

Bunun üzerine o makamı, Azîz Celîl ALLAH, çevresi inci ve yakutla süslenmiş olarak; onlar için bir oturma yeri kılar.

Böylece yerler, içerler; her arzularını yerine getirirler.”

Gunyet'üt Tâlibin, Abdülkâdir Geylani, s. 479