Ben Rasülullah’ın (s.a.v.) Yanında Oturuyor idim. Ona Şu Âyet İndirildi:

Sevâd-ı A'zam

16 Şubat, 23:36 · 

❝Kim Fenâlık Yaparsa Cezasını Görür. Kendisine Allah’tan Başka Ne Dost, Ne de Yardımcı Bulur! [Nisâ, 123]❞

Rasülullah (s.a.v.):

▬ “Bana İnen Bir Âyeti Sana Okutayım mı?” Dedi. Ben:

▬ “Pek Tâbi...” Dedim. Bana Onu Okuttu. Sanki Belimin Ayrıldığını Hissettim ve O Yüzden Gerindim. Rasülullah (s.a.v.):

▬ “Neyin Var, Ne Oldu Ey Ebu Bekr?” Diye Sordu.

▬ “Annem Babam Sana Fedâ Olsun Ey Allah’ın Rasülu!” Dedim, “Hangimiz Kötü Amelde Bulunmaz ki, Demek Hepimiz İşlediklerimiz Yüzünden Cezalandırılacağız Ha?” Diye Üzüntümü İfâde Ettim. Rasülullah (s.a.v.) Şu Açıklamayı Yaptı:

▬ “Ey Ebu Bekr! Sen ve Mü’minler, Bunlar Sebebiyle Dünyâda Cezalandırılıyorsunuz. Öyle ki, Allah’a Kavuştuğunuz Zaman Sizde Günâh Kalmaz. Diğerlerine Gelince, Onlarınkiler Biriktirilir, Kıyâmet Günü Cezaları Toptan Verilir...”

[Râvi: Hz. Ebu Bekr es-Sıddîk / Tirmizî, Tefsir, Nisâ (3042)]