"Tırnağını dünyaya değişmediğimiz bir evlâdımız için küre-i arzın altı üstüne gelse bişey lazım gelmez" Süleyman Hilmi Tunahan (k.s.)

"NAMAZI GECİKTİREN GENÇ'İN BAŞINA GELENLER."
(Namazı İlk Vaktinde Kılmak..)

Manifaturacılık yapan bir genç vardı. İşlerinin çokluğunu bahane ederek, namazlarını hep son
vaktine bırakırdı.

Dükkânın yakınındaki camide, vaktin çıkmasına az zaman kala
namazlarını yetiştirirdi.

Bir gece, kan ter içinde kalmıştı. Rüyasında ölmüş, hesap için mizan başına getirmişlerdi.
(İbadetlerimi yaptım, haram işlemedim, hesabım kolay geçer) diye ümit ediyordu.

Melekler önce iman ve doğru itikat aradılar, hemen önlerine geldi.

Sonra namaza sıra geldi; fakat aradılar, bir türlü bulamadılar.

- Ben hiçbir namazımı kazaya bırakmadım, mutlaka bulmanız lazım,diye feryat ediyordu.

Nihayet melekler,

- Kusura bakma, sana ait bir tek namaz bulamadık. Şimdi seni cehenneme atacağız, diyerek yüksek bir dağa çıkardılar.

Genç çırpınarak,

- Hayır, bunda bir yanlışlık var, ben hiç namazlarımı bırakmadım, dediyse de dinlemediler, dağın tepesinden, aşağıda olan
cehenneme fırlattılar.

O şiddetli korkuyla, dizlerinin bağı çözüldü, birden karşılarına nur
yüzlü bir zat çıktı, düşerken havada yakalayıp,

-Ben senin kıldığın namazlarım, dedi.

Genç heyecanla,

- Ben çok perişandım, az sonra cehenneme düşecektim, niye bu kadar geç kaldın? diye sordu.

O da,

- Sen de beni hep son vakte bırakırdın, dedi.

Genç o günden sonra vakti girer girmez namazlarını kılmaya başladı.

ALLAHÜ TEÂLA CÜMLEMİZİ NAMAZLARINI İLK VAKTİNDE TADİL-İ ERKÂN İLE DOSTDOĞRU KILAN KULLARINDAN EYLESİN...!