Adamın birisi, her gece "Allah" diye zikrederdi. Şeytan dedi ki: "Ey utanmaz, yüzsüz adam! Ne zamana kadar "Allah" deyip duracaksın? Görmüyor musun, sana ondan bir cevap gelmiyor. Cevap almadan seslenişin manası ne? Adam bu sözden çok mahcup oldu. Epeyce ağladıktan sonra, güçsüz kalıp uykuya daldı. Rüyasında Hızır aleyhisselamı gördü. Hızır aleyhisselam ona: "Allah’ı zikretmeye devam etmelisin. Niçin onu anmaktan vazgeçtin?" dedi. Adam: "Lebbeyk" cevabı alamadım, beni kapısından kovduğunu zannettim." dedi. Hızır aleyhisselam dedi ki: "Allah-ü teâlâ kullarına şöyle buyuruyor: “Zikrinizi kabul ettiğim için, sizi o zikirle meşgul kıldım. Sizin zikrediyor olmanız bizim kabul ettiğimize, Lebbeyk’imize işarettir." | Mesnevi’den Seçmeler, Çamlıca B.Y.

Mustafa Yilmaz

2 Temmuz, 20:49 · 

DÎNİN BAŞI MUHABBETTİR

Hucurât Sûresi’nin 7. âyet-i kerîmesi şöyle tefsir edilmiştir:

Ve biliniz ki aranızda Allâh’ın resûlü var. Binâenaleyh, Allâhü Teâlâ’dan korkun da yalan ve bâtıl söz söylemekten sakının. Çünkü Allah, ona doğrusunu bildirir. Bir haber işittiğiniz vakit de ona (Resûlullâh’a) sorun; size beyan eder. Kendi re’yinizle onu kandırmaya çalışmayın.

O, işlerinizin birçoğunda size itâat etseydi helâke düşerdiniz, sarpa sarardınız, hâliniz yaman olurdu, çok zahmetler ve felâketler çeker, helâke doğru giderdiniz. Ancak Allah size îmanı sevdirdi, sevgili kıldı. Binâenaleyh îman ettiniz. Bu gösteriyor ki îman etmek için yalnız ma’rifet (bilmek) kâfî değildir. İrâdeye bağlı bir fiil olabilmesi için sevmek de lâzımdır. Bu haysiyetle dînin başı muhabbettir. Nitekim bir hadîs-i şerîfte “Kişi halîlinin yani sır dostunun dîni üzeredir, onun için her biriniz kiminle dostluk ettiğine iyi baksın.” buyurulması bunu ifâde etmektedir. Yine bundan dolayıdır ki Âl-i İmrân Sûresi’nin 31. âyet-i kerîmesinde (meâlen): “De ki: Eğer siz, Allâh’ı seviyorsanız, hemen bana uyun ki Allah da sizleri sevsin...” buyurulmuştur…

Bu cihetle bu şuurlu muhabbetin, kâmil îman ve terbiyenin elde edilmesinde mühim tesiri vardır. Nitekim Hazret-i Ömer (r.a.) “Yâ Resûlallâh! Sen bana, nefsimden başka her şeyden sevgilisin” demişti. Resûlullah (s.a.v.) “Ben sana nefsinden de daha sevgili olmadıkça îmanın tamam olmaz” buyurdular. Bunun üzerine Hazret-i Ömer (r.a.) hemen “Vallâhi sen, bana nefsimden de daha sevgilisin” dedi. Resûlullah (s.a.v.) de “Îmanın şimdi tamam oldu, yâ Ömer!” buyurdular…

İşte böyle îmanın esası bir sevgi ile alâkadar olduğu, sevgi de Allâh’ın bir vergisi bulunduğu için burada buyuruluyor ki: Allah, size îmanı sevdirdi, yani o sayede Resûlullâh’a îman ettiniz ve onu, o îmanı kalbinizde süsledi, gereğince amel edip peygambere itâat ettiniz.

| (Elmalılı Tefsiri, Fazilet Neş.)