................... “KURBANIN HER BİR UZVU, SAHİBİNİN HERBİR UZVU’NUN ATEŞTEN FİDYESİDİR” ...Efendimiz (s.a.v) birgün çok güzel ve boynuzlu bir Koç kurban etti ve buyurdu ki; “Allah’tan başka ilah yoktur (Allahu Ekber!) benim cidden namazım, ibadetlerim, hayatım, Ölümüm, hep alemlerin Rabbi olan Allah içindir. Şerîki/ortağı yoktur Onun. Ben bununla emrolundum ve ben müslimlerin evveliyim.” Sonra kurbanı kesti ve buyurdu; “Bunun kılı ve yünü, benim kılımın ateşten fidyesi dir. Bunun derisi, benim derimin ateşten (kurtuluşuna) fidyedir. Bunun kanı,benim kanımın ateşten fidyesidir. Bunun eti Benim etim in ateşten (kurtuluşuna) fidyedir. Bunun kemikleri, benim kemiklerimin ateşten (kurtuluşuna) fidyedir. Bunun damarları benim damarlarımın ateşten (kurtuluşuna) fidyedir.” Sordular: Yâ Resülallah (s.a.v) Afiyetler olsun Bu sadece size mi mahsustur? Efendimiz (s.a.v) buyurdu: “Hayır! Bu bütün ümmetim içindir. Tâ Kıyamet saatine kadar yeryüzüne gelecek olan bütün ümmetime mahsustur. Bunu Cebrail (a.s) Allahü Teala azze ve celle Hazretleri’nden bana haber verdi buyurdular. (Ruhul Beyan tercümesi cilt: 8 sayfa 35 – 36)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder