Annemizin Değerini Öldüğünde Mi Anlayacağız?

 Annemizin Değerini Öldüğünde Mi Anlayacağız?....
Bir adam eşine; ”Dışarıda yemek yemeye çıkalım mı?” diye soruyor. Eşi ise şöyle cevap veriyor: ” Hayır, git benim yerime başka bir kadını yemeğe götür…” “Hayır, ben seninle yemeğe çıkmayacağım. Başka bir kadınla git…” Adam şaşırıyor ve diyor ki; ”Ben seni yemeğe çıkaracağım,sen ise başka bir kadınla yemeğe gitmemi istiyorsun !?” “Ben öyle bir adam değilim ki!? Sen hangi kadından bahsediyorsun? Eşi; “Annen…” diyor. Öyle bir anı hayal edin…“Annen… Bugün teklifini reddediyorum. Böylece sende annenle birlikte gidersin.” “Uzun zamandır annenle birlikte yemek yemedin,beraber vakit geçirmedin, bu yüzden annenle git…” Adam; ”-Bu düşüncenden dolayı- Allah senden razı olsun…” Adam hemen annesini arayıp soruyor; “Anne, hazırlan. Seni arabayla alıp birlikte yemeğe gideceğiz. Biraz da yürürüz…” Annesi duyduğuna inanamadı! .Annesi; ”Gerçekten mi?” diye sorar. Adam; ”Vallahi evet… Hadi yemeğe çıkalım.” Evli olan kardeşlerimizden hangisi böyle bir şey yapmıştır? Evet, gerçekten restoranta gittiler. Annesi o kadar mutlu ve sevinçliydi ki… Bu onun için bir rüya gibiydi. Nerede ya da ne kadar yedikleri önemli değildi. Sokakta bir kaldırımda bile oturup yemek yeseler farketmezdi. Önemli olan şey onun oğluyla beraber olması ve ona karşı sevecen olmasıydı Eşiyle ve çocuklarıyla meşgul olmasına rağmen annesini unutmamıştı. Böylelikle beraber bir gün geçirdiler. Bu onun hayatının çok güzel bir günüydü. Eve dönerken oğlu annesine dedi ki;”Anneciğim! Mutlu musun? Yürüyüş seni mutlu etti mi?” Evet, vallahi çok güzeldi. Allah senden razı olsun. Oğlu; ” İnşallah bunu bir daha tekrar yapacağım.” Annesi; ”Hayır, inşallah bir daha ki sefere ben seni davet edeceğim.” Haftalar, aylar geçti… Adam çok meşguldü. Annesi hastalandı ve vefat etti. -Allah ona rahmet etsin.- Oğlu çok üzgündü. Bir kaç gün sonra aynı restoranttan kendisi ve bir başkası için davet geldi. Ve bu yemeğin hesabı ödenmişti bile…Adam, şaşırdı. Bu yemeğin hesabını kim ödemişti ki? Adam eşiyle beraber annesiyle yemek yediği yere gitti. Orada annesinden bir mektup vardı. (Annesi) Diyordu ki; “Sevgili oğlum, Allah senden razı olsun… Seni aynı yere davet edeceğimi söylemiştim ama sen sürekli meşguldün.. Şimdi ben sözümü tutmuş olacağım, seni ve değerli eşini davete ediyorum. Allah senden razı olsun…” Kardeşlerim, vallahi annelerin yeri çok değerlidir…Onları kızdırmayın, üzmeyin. Annesi ve gelini arasında geçen bu hikaye çok güzel. Umuyorum ki erkek ya da bayan kardeşlerimiz, aile arasında geçen bu sevgi dolu hikayeden bir ders çıkarır…Ve bu hikayede ki gibi bir olayı kendileri de yaparlar…Annemizin değerini neden ölünce anlıyoruz ki !? Anneniz hala hayatta ise onunla zaman geçirmekten hoşnut olun, ona iyi davranın. Ona karşı yaptığınız hatalar ve kötü davranışlar için af dileyin…Onu mutlu ederek –inşallah- başarıya ulaşırsınız. “Rabbin sadece kendisine kulluk etmenizi,ana-babanıza iyi davranmanızı emretti. Onlardan biri veya her ikisi senni yanında yaşlanırsa kendilerine “Of” bile deme. Onları azarlama. İkisine de güzel söz söyle.” (İsra,23)