Beşir Mübeşşir
Ey Mûsâ! Ben, beni zikredenle otururum!
Rivayet olundu:
Allâhü Teâlâ hazretleri. Mûsâ Aleyhisselâm ile kelâm buyurduğu “Tur günü” Mûsâ Aleyhisselâmşın üzerinde, yünden yapılmış, öd ağacıyla buhurlanmiş bir cübbe vardı. Ortasından liften bir şerit ile bağlanmıştı. Kendisi de dağın üzerinde ayakta durdu. Sırtını dağın kayalarından birine dayandırmıştı.
Allâhü Teâlâ hazretleri kendisine buyurdu:
-“Ey Mûsâ!
Seni öyle bir makama oturttum ki, senden önce hiçbir kimse o makama oturmadığı gibi; senden sonra da hiçbir kimse o maka oturmayacaktır. Seni kurtarmış bir halde yaklaştırdım!”
Mûsâ Aleyhisselâm, sordu:
-“Ya Rabbi!
Beni neden bu makama getirdin?”
Allâhü Teâlâ hazretleri buyurdu:
-“Senin tevâzuundan ey Mûsâ!”
Mûsâ Aleyhisselâm, Rabbinin kelâmının lezzetini işitince, nida etti:
-“Ya ilâhî!
(Sen) yakın mısın? Fısıltı halinde konuşayım? Yoksa uzak mısın? Nida (yüksek sesle bağırarak) sesli mi konuşayım?” Allâhü Teâlâ hazretleri buyurdu:
-“Ey Mûsâ! Ben, beni zikredenle otururum!”
.
Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi (k.s.), Ruhu’l Beyan Tefsiri: 9/228.
Allâhü Teâlâ hazretleri. Mûsâ Aleyhisselâm ile kelâm buyurduğu “Tur günü” Mûsâ Aleyhisselâmşın üzerinde, yünden yapılmış, öd ağacıyla buhurlanmiş bir cübbe vardı. Ortasından liften bir şerit ile bağlanmıştı. Kendisi de dağın üzerinde ayakta durdu. Sırtını dağın kayalarından birine dayandırmıştı.
Allâhü Teâlâ hazretleri kendisine buyurdu:
-“Ey Mûsâ!
Seni öyle bir makama oturttum ki, senden önce hiçbir kimse o makama oturmadığı gibi; senden sonra da hiçbir kimse o maka oturmayacaktır. Seni kurtarmış bir halde yaklaştırdım!”
Mûsâ Aleyhisselâm, sordu:
-“Ya Rabbi!
Beni neden bu makama getirdin?”
Allâhü Teâlâ hazretleri buyurdu:
-“Senin tevâzuundan ey Mûsâ!”
Mûsâ Aleyhisselâm, Rabbinin kelâmının lezzetini işitince, nida etti:
-“Ya ilâhî!
(Sen) yakın mısın? Fısıltı halinde konuşayım? Yoksa uzak mısın? Nida (yüksek sesle bağırarak) sesli mi konuşayım?” Allâhü Teâlâ hazretleri buyurdu:
-“Ey Mûsâ! Ben, beni zikredenle otururum!”
.
Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi (k.s.), Ruhu’l Beyan Tefsiri: 9/228.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder