Annenin Şefkati (Efendimiz s.a.v. hazretlerinin ashabından) gencin biri ölmek üzereyken dili tutuldu. Şehâdet kelimesini getiremedi.

Bunu Efendimiz (s.a.v.) hazretlerine haber verdiler.

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri geldiler.

O gencin evine şeref verdiler.

Ona şehâdeti arzetti. (Telkinde bulundu…)

Genç, deprendi.

Fakat dili amel etmedi. (Dili Şehâdet kelimesini getiremedi.). Efendimiz (s.a.v.) hazretleri sordular:

-“Bu kişi, namaz kılar mıydı? Zekatını verir miydi? Oruç tutar mıydı?” (Bütün bu sorulara):

-“Evet!” dediler. Efendimiz (s.a.v.) hazretleri sordular:

-“Bu genç anne ve babasına âsî oldu mu?” Onlar:

-“Evet!” dediler. (Kime âsî olduğunu sordu. Onlar da, yaşlı bir annesine âsî olup haksızlık ettiğini söylediler…)

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri;

-“Onun yaşlı annesini buraya çağırın!” buyurdu.

O gencin annesi geldi. Çok yaşlı ve gözü kör idi. Efendimiz (s.a.v.) hazretleri o yaşlı kadına;

-“O (oğlunu) affetmez misin?” diye sordu. Kadın:

-“Hayır!

Ben affetmem Çünkü o beni tokatladı. Ve gözümü çıkarttı. (Onun yüzünden kör oldum)” dedi.

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri, (kadının oğlunu affetmeye yanaşmadığını gördü.

Bir Müslüman gencin imansız gitmesine mani olmak için bir çâre düşündü ve ashabına);

-“Bana odun ve ateş getirin!” buyurdular.

Yaşlı anne sordu:

-“Ya Resûlallah (s.a.v.) odun ve ateşi ne yapacaksınız?” Efendimiz (s.a.v.) hazretleri:

-“Oğlunun yaptıklarından dolayı, onu senin gözlerinin önünde yakacağım!” buyurdu.

Kadın (hemen büyük bir heyecan ile);

-“Ben onu affettim! Onu affettim! Oğlumu, ateşte yanması için mi dokuz ay karnımda taşıdım! Onu taş için mi iki yıl emzirdim? Anne şefkat ve rahmeti nerede?” diye bağırdı.

O anda, o gencin dili çözüldü.

Şehâdet kelimesini getirdi…”

Rahmet

Bu hadis-i şerifteki nükte, anne rahimdir. Ama rahman değildir. Onun az bir rahmeti, (oğlunun dövmesi ve kendisini tokatlaması yüzünden gözlerini kaybettiği halde, Allâhü Teâlâ hazretlerinin onun içinde yaratmış olduğu az bir merhamet ve şefkat ile) oğlunun ateşte yanmasını uygun görmedi.

Kulların cinayet ve günahlarından dolayı asla zarar görmeyen, Allâhü Teâlâ hazretleri, yetmiş yıl şehâdet kelimesine devam eden bir mü’min kulun ateşte yanmasını nasıl geçerli görür.

Allâhü Teâlâ hazretleri, rahmet edicilerin en merhametlisidir.

Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi(k.s.), Ruhu’l Beyan Tefsiri: 9/273-274.