• Lokman Hakîm Hazretleri oğluna şöyle nasîhatte bulundu:
“Oğlum! Üç şey, ancak üç zamanda bilinir:
Yumuşak huylu insan ancak öfkelendiği zaman bilinir,
Şecâat ve cesâretli insan ancak harp zamanında bilinir,
Gerçek kardeş de ancak ihtiyaç zamanında bilinir.”
Bir kişi, Tâbiîn’den bir zâtı yüzüne karşı övünce o zât:
“Ey Allâh’ın kulu! Beni neden methediyorsun? Öfkelendiğim zaman beni gördün de ağır başlı, halîm, selim biri olarak mı buldun?” demiş. O kişi: “Hayır.” demiş.
“Yoksa benimle bir yolculuk yaptın da benim yolculukta güzel ahlaklı biri olduğumu mu gördün?” demiş.
“Hayır” demiş.
“Peki, bana bir şey emânet ettin de benim güvenilir biri olduğumu mu anladın?” deyince adam:
“Hayır.” demiş. Bunun üzerine Tâbiîn’den olan zat:
“Yazık sana! Bir kimseyi şu üç hususta tecrübe etmeden; tanımadan onu methetmek doğru olmaz.” buyurmuş. (Tenbîhü’l-Gâfilîn)
/ FAZİLET TAKVİMİ Cumartesi-29-Haziran-2019
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder