Orucu bozan ve sadece kazayı gerektiren hususlar şunlardır. 1) Mazmaza ve istinşak (Ağıza ve buruna su verme) anında midesine su kaçıran kimsenin orucu bozulur. Gününe gün kaza gerekir. 2) Cünûb olarak sabahlayan bir mümin gusül abdesti alırken boğazına su kaçırırsa orucu bozulur; kaza gerekir. Bu sebeble, cünüb olarak sabahlamamaya özen göstermek veya gusül abdesti alırken dikkatli olmak şarttır. 3) Oruca niyet eden mükellef çakıl, kuru çamur, pamuk, kuru ot ve kağıt gibi gıda özelliği olmayan maddeleri yutarsa orucu bozulur; kaza gerekir. 4) Meşrû bir özür sebebiyle; makadından şırınga (iğne) yaptıran veya mesanesine ilâç veren kimsenin orucu bozulur, gününe gün kaza gerekir. 5) Kendi iradesi olmaksızın ağzına kar ve yağmur tanesi kaçan ve bunu yutan kimsenin orucu bozulur; gününe gün kaza gerekir. 6) Bir kimse oruçlu iken karısını öpse ve bu sebeble inzal vaki olsa, orucu bozulur. Gününe gün kaza gerekir. 7) Ramazan ayının dışında herhangi bir oruca niyet eden mükellef, orucunu kasden dahi bozsa, kaza vacib olur; keffâret gerekmez. Keffâret sadece Ramazan-ı Şerif orucunun bozulması ve bu fiilde mükellefin kasdı sebebiyle gündeme giren bir cezadır

Hayati Şipleme

7 Mayıs, 04:52 · 

Veysel Gürler

7 Mayıs, 00:15

BELÂLAR, ÂFETLER VE ZELZELELER NİÇİN GELİR
Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular:

“Ümmetim onbeş şeyi yaptığı zaman onlara bela gelir.” Ashâb-ı Kirâm:

“Yâ Resûlallah, onlar nedir?” diye sorunca buyurdular ki: “Ganimet malları zenginlerin elinde dolaşıp fakirler mahrum bırakıldığı zaman,

Emanet, ganimet sayıldığı zaman,

Zekât vermenin zor geldiği ve zarar sayıldığı zaman, Kişi zevcesine (karısına) itaat edip Annesine isyan ettiği, karşı geldiği zaman,

Mescitlerde sesler yükseldiği (dünya işleri konuşulduğu) zaman,

Kişi arkadaşına iyilik edip Babasına eziyet ettiği zaman,

Bir kimseye sırf şerrinden korkulduğu için hürmet gösterildiği zaman,

Bir topluluğun kötüleri (en cimri, hasep ve nesepçe en rezili) başa geçtiği zaman,

Şarkıcı köleler ve Çalgı aletleri ortaya çıktığı zaman,

İçki (açıkça ve çokça) içildiği zaman,

(Erkekler) ipek giydikleri ve bu ümmetin sonra gelenleri evvelkilere (Ashâb-ı Kirâm, Tâbiîn, Tebe-i Tâbiîne) lanet etmeye başladığı zaman.

İşte o zamanda kızıl rüzgârları, zelzeleyi, yeryüzünde toprağın kaybolup insanların sûretlerinin değişmesini bekleyin.” (en-Nihâye, İbn-i Kesîr)