Bitki: 2-3 metre boyunda, Haziran-Eylül ayları arasında beyaz çiçekli, sonbahara doğru olgunlaşan siyah meyveli, dikenli bir çalıdır.
Yetiştiği Yerler: Tüm Avrupa ve Türkiye’de yaygın bir bitkidir. Yurdumuzda özellikle Marmara ve Karadeniz bölgelerinde yol kenarlarında, ekilmemiş yerlerde sık rastlanır.
Tarihçe: İngiltere’de bir batıl inanışa göre böğürtlen 29 - Eylül'den önce yenmelidir. Çünkü bu tarihten sonra şeytan üzerine tükürmek ve idrar etmek suretiyle böğürtleni kirletmektedir.
Kuzey Kaliforniya'da kızılderililerin ishale karşı en çok kullandıkları ilaçtır.
Ayrıca Onediayerlileri de, dizanteri hastalığında kendilerini böğürtlen ile tedavi etmekteydi.
Kullanılışı: 4000 yıldan beri Avrupa’da toplanmakta, reçel, şurup sirke yapımında kullanılmaktadır.
Yaprakları bitki çiçek açmadan önce toplanır ve gölgede kurutulur. Suyla kaynatılarak içilir.
Meyvaları güzel bir gıdadır. Ayrıca sıkılarak elde edilen böğürtlen özüde Tıbbî etkilere sahiptir.
İçindeki Maddeler: Şekerler, tanen ve organik asitler içerir. C vitamininden zengindir.
Tıbbî Etkiler: Dahilen kuvvet verici, idrar söktürücü ve kabız yapıcı etkileri vardır. Boğaz ve ağız hastalıklarında gargara şeklinde kullanılır. 50 gr. kuru böğürtlen yaprağı 1 İt suda kaynatılır. Dahili kullanım için günde 3 bardak içilir. Gargara da bu sıvıyla yapılabilir. Ayrıca yine bu sıvı el losyonu olarakta uygundur.
Taze yaprakları çiğnemek diş eti Kanamalarında fayda sağlar.
Uzun süren ateşli hastalıklarda böğürtlen sirkesi basit bir halk ilacıdır.
Meyvaların şeker hastalarında hafif kan şekerini düşürücü etkisi mevcuttur.
Derideki küçük yaraların iyileşmesini hızlandırmak amacıyla toz halindeki kuru yapraklar yara üzerine konur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder