ÂLİME LÂZIM GELEN BAZI EDEPLER Âlimlerden Ebu’l-Leys Semerkandî Hazretlerinin beyan buyurduğu üzere: Ehl-i ilim için Cenâb-ı Hak’tan devamlı korku duymak ve mahlûkâta merhamet ve şefkat göstermek; belâlara tahammül edip sabrı alışkanlık hâline getirmek; hilmi, tabiat hâline getirmek ve tevâzûyu âdet edinmek; iffet ve istikâmetten ayrılmayıp ilim ve kitap mütâlaası husûsunda devamlılık göstermek; hakkı güzel hareketlerle anlatmak hiçbir kimse ile münâzaa ve mücâdele etmemek; kendi işi ile meşgul olup hasmından intikam alma fikir ve kasdında bulunmamak lâzımdır. Hasmı zelil etmek, ilim elde ederek ve kemâlât sahibi olmak ile hasıl olur. Âlim; yemek, ev, mal mülk, elbise ve diğer bütün işlerde selef-i sâlihînin seçtiği yolu seçmelidir. Çünkü mübah ile süslenmek, haram olan bir şey değilse de süslenmeye ve refah içinde olmaya fazla düşkünlük, âlime yakışmaz. (Mahzen-i Ulûm) Bu hususta İmâm-ı Rabbânî Hazretleri (k.s.) şöyle buyurmuşlardır: “Evet, eğer âlimler dünyadan yüz çevirir, makâm-mevki, mal ve yücelik arzusunun esâretinden kurtulurlarsa işte onlar âhiret âlimleri ve enbiya (a.s.) vârisleridir. Mahlûkâtın en fazîletlisi onlardır. Onların mürekkebi, Allah yolunda şehit olanların kanları ile tartılır da ağır gelir. Onların uykusu ibâdettir.” (Mektûbât-ı İmâm-ı Rabbânî, c. 1, m. 33)