FAZLA KONUŞMAK
Boş ve gereksiz şeylerden söz etmek veya gerekli işlerde haddinden çok konuşmak fazla konuşmaktır. Zira maksadını kısa cümlelerle anlatmak mümkün iken onu uzun cümlelerle ve tekrar tekrar izah etmek yersizdir.
Bir kelime veya cümle ile ifade edilebilecek şey, iki kelime veya cümle ile ifade edilirse bu ikincileri fazla olur. bu fazla konuşma günah ve zarara sebep olduğundan yukarıda anlattığımız nedenlerden dolayı hoş karşılanmaz.
Sahabeden biri diyor ki:
Bazen benden öyle şeyler sorulur ki, sıcaktan kavrulan adamın soğuk suya doyduğu hevesden daha büyük bir hevesle bu soruyu cevaplandırmak isterim. Fakat fazla konuşma olur korkusuyla bu arzumu yerine getirme, soruyu cevaplandırmam.”
Gereksiz sözlerin hepsini belirtmek zordur. Ancak önemli olanları Kur’an-ı Kerim de anlatılmıştır.
Yüce Allah buyuruyor ki:
“Sadaka vermeyi, iyilik yapmayı veya insanların arasını düzeltmeyi emretmelerinden başka onların fısıldaşmalarının birçoğunda hayır yoktur.
Kim Allah ‘ın rızasını arayarak böyle yaparsa (Sadaka vermeyi, iyilik yapmayı veya insanların arasını düzeltmeyi emrederse) ona çok büyük bir mükafat vereceğiz.”
NİSA SURESİ, Ayet : 114
Peygamberimiz buyuruyor ki:
“Sözünün fazlasını tutmuş ve malının fazlasını harcamış kimseye müjdeler olsun.”
İnsanlar tamamen bunun tersini yaparlar. Mallarının fazlasını tutup dillerini alabildiğine salarlar.
Mitras ‘ın babası Abdullah diyor ki:
“Amir oğullarından birkaç kişi Resulü Ekrem’in huzuruna çıktılar: “Sen bizim atamızsın, efendimizsin, en büyüğümüzsün, şöylesin, böylesin” diye övgülere başladılar.
Peygamberimiz buyuruyor ki:
“Söylediğinizi söyleyin, şeytan sizi şaşırtıp durmasın.”
Dil doğruyu bile olsa övmeye başlayınca, şeytan onu heves lendirip aşırıya gitmesine sebep olabilir.
İbn-i Mesud diyor ki:
“Gereksiz konuşmalardan sakının. İhtiyaç kadarınca konuşmakla yetinin.”
Rivayete göre Süleyman (A.S.) ifritlerden birini bir yere gönderdi.
Arkasına da başka bir ifrit taktırıp “Bak bakalım ne yapıyor” dedi. Takipçi gelip: “Sokakta önce başını göklere kaldırıyor. Sonra da insanlara bakıp sallıyor” dedi. İfrit dönünce Süleyman (A.S.):
“Niçin öyle yaptın?” diye sordu. İfrit şöyle dedi:
” İnsanların başları üzerinde bulunan meleklerin nasıl süratli yazı yazdıklarına ve altlarında bulunan insanların süratli temayüllerine şaştım, onun için kafa salladım.”
İbrahim Teymi diyor ki:
“Mümin konuşacağı zaman sözüne bakar; eğer lehinde ise konuşur,aleyhinde ise konuşmaz. Facir ise düşünmez. Ağzına her geleni peş peşe sıralar.“
Hasan Basri diyor ki:
“Çok konuşmanın yalanı çok olur. Malı artanın günahları artar. Kötü huylu olanın nefsi azaba uğramış olur.“
Amr b. Dinar diyor ki:
“Resulü Ekrem’in huzurunda konuşan biri lafını uzattı.”
Resulallah:
“Dilinin üzerinde kaç perde var?” diye sordu. Adam:
“Dudak ve dişlerim var” dedi. Resulallah:
“Bunlardan hiçbiri sözlerini durduramadımı” buyurdu. Huzurunda kendisini aşırı derecede öven birisine Peygamberimiz şöyle buyurdu:
“Kişinin en büyük kötülüğü fazla konuşmasıdır.“
Ömer b. Abdulaziz diyor ki:
“Kendimi överim korkusu ile birçok şeyi söylemekten kaçınırım.”
İbni Ömer (R.A.) diyor ki:
“Kimi için önemli olan şey dilini fazla konuşmaktan temizlemektir.”
Ebu Derda kaba sözlü bir kadın gördü ve: “keşke dilsiz olsaydı” dedi.
İbrahim Nehai diyor ki:
“ İnsanları iki şey mahveder: Biri fazla mal toplamak, diğeri de fazla konuşmaktır.“
Kaynak : Kimyay-ı Saadet – İmam Gazali
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder