KİMLER ALLAH YOLUNDADIR? Ka‘b bin Ucre radıyallâhü anh anlatıyor: “ Bir adam Nebiyy-i Muhterem sallallâhü aleyhi vesellem’e uğramıştı. Resûlüllah’ın (s.a.v.) ashâbı, bu adamın kuvvet ve kabiliyetini görünce, − Yâ Resûlellah, bu adam Allah yolunda cihad etseydi ne güzel olurdu, dediler. Resûlüllah (s.a.v.) şöyle buyurdu: − “Bu adam, küçük çocuklarının geçimini temin etmek için çıktı ise, Allah yolundadır. “ Yaşlı anne ve babasına hizmet için evinden çıkmışsa, Allah yolundadır. “Çalışıp nefsini dilencilikten korumak için çıkmışsa, Allah yolundadır. “Âilesinin geçimini temin etmek için çıkmışsa, Allah yolundadır. “(Çalışıp kazandığının) çokluğuyla övünmek, (zenginliğiyle gururlanmak) için çıkmışsa, tâğutun (şeytanın ve nefs-i emmârenin) yolundadır.” “ Hadîs-i şerîfin bir başka rivâyetinde, sahâbîlerin yukarıda zikri geçen temennileri üzerine Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) Efendimiz sözlerine, “Allah yolunda olmak, sadece ölmekle mi olur sanıyorsunuz?” buyurarak başlamıştır.

 Yusuf b. Esbât (rh.a) şöyle demiştir: “Genç bir adam kendini ibadete verince şeytan kendi yardımcılarına; “Bakın onun yiyeceği nerden geliyor” der. Eğer onun yiyeceği ve içeceği caiz olmayan bir yoldan geliyorsa şeytan arkadaşlarına; “Bırakın onu, kendini ibadetle yormaya devam etsin ve boşuna çile çeksin. Sizin onu düşünmenize gerek yoktur. Onun haram (lokma) kullanarak yapmış olduğu bu ibadeti kendisine fayda vermeyecektir” der