* Resulullah (s.a.v) Hayvanının yiyeceğini kendisi verirdi. Bazen evinin temizliğini yapardı. Yırtılan ayakkabısını dikerdi. * Elbisesini diker ve yamardı. * Koyun sağardı. Hizmetçisiyle birlikte yemek yerdi. Bazen hizmetçisi yorulduğu zaman, onunla birlikte buğday öğütürdü. * Çarşıdan aldığı bir şeyi, ailesine götürürken, bizzat kendisi taşımaktan çekinmezdi. * Zengin fakir herkesle musafaha ederdi. İlk önce kendisi selâm verirdi. * Kuru hurmadan hazırlanmış bir davet de olsa, çağırıldığı hiçbir daveti küçük görmezdi. * Geçimi çok kolaydı. Yumuşak huylu idi, cömert tabiatlıydı. Güzel geçimliydi. * Güler yüzlüydü. Sesli olarak gülmeden yüzü tebessüm ederdi. Yüzü asık olmadan hüzünlüydü. * İsraf etmeden, cömertlik yapardı. * Kalbi yufka idi. Bütün müslümanlara karşı çok merhametliydi. * Çok yiyip midesini doldurarak hiç geğirmemiştir. * Hiçbir şeye tamahla el uzatmamıştır. (Kaynak: Kuşeyri Risalesi -

 Peygamber efendimiz sav. Ümmihânî validemize mîracı söyleyince, “aman bunu kimseye anlatma, kimse inanmaz ve inananlar da vazgeçer” dedi. Peygamber efendimiz de “O halde anlatacağım, inanmayacak olan sonra da vazgeçer, çürük taşlar üzerine bina olmaz, ayrılacak olan şimdiden ayrılsın, sağlamları kalsın” buyurdu.