"İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin birâderi, Sürûnç beldesindeydi. Ona bir mektup yazıp huzûruna gelmesini istemişti. Mektubu götürmek için beni vazifelendirdi. Yola çıkarken selâmetle gitmem için duâ edip Fâtiha okudu ve bana buyurdu ki:
- Yolda Kureyş sûresini çok oku ki tehlikelerden korunasın. Şâyet yolda müşkil bir iş ile karşılaşırsan bizi hatırla!
Gitmek üzere yola çıktım. Yanımda iki kişi daha vardı. Sürûnç'a iki menzillik yol kalmıştı. Fakat önümüzde dehşetli bir çöl vardı. Bu çölde iken bir ara, yanımdakilerden ayrılıp biraz uzağa gittim. Abdest tâzeledim ve iki rek’at namaz kılmak üzere duracaktım ki, bu sırada karşıma birden bire korkunç bir arslan çıkıverdi! Bana doğru yaklaşıyordu… Hemen Üstâzım İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin; ‘Bir müşkil ile karşılaşırsan beni hatırla!’ emri hatırıma geldi. Kendi kendime; ‘Ey Üstâzım! Allah Teâlâ’nın izniyle imdâdıma yetiş, beni bu yırtıcı arslanın pençesinden kurtar!’ dedim. Daha ben sözümü bitirmeden İmâm-ı Rabbânî hazretleri gözüküverdi ve arslana, benden uzaklaşması için, eliyle işâret etti. Arslan kaçarak uzaklaşıp gitti. Bu hâdiseyi yanımdaki arkadaşlar da gördü. Bana;
- Böyle bir anda imdâdına yetişen bu büyük zât kimdir? dediklerinde;
- İmâm-ı Rabbânî hazretleridir, dedim. Onlar da bu hâdise üzerine, İmâm-ı Rabbânî hazretlerini çok sevenlerden oldular."
***
Kanaatimce kimse bir şeyi karıştırmıyor. Maksat belli. Sadece rakamlar değişebiliyor; 7, 11, 21 gibi… Tabii ki bunların da okunma sebebine göre hikmet ve esrarı var elbette. Bunlara kafayı takmamak lazım. Tasavvufta mühim olan, denileni denildiği gibi yapmaya gayret etmektir. Size kaç adet okumanız söyleniyorsa, o miktar okumaya gayret ediniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder