Nemrut kaçıp sarayına saklandı ve kapıları, pencereleri sıkı sıkıya kapattı. Bir ayağı kırık, bir gözü kör bir sivrisinek vardı. Allah’a dedi ki: “Ya Rab! Ben gazaya yetişemedim!” Cenâb-ı Hak ona da emretti. O da gitti, Nemrud’un kapısının anahtar deliğinden girip Nemrud’un dizi üstüne kondu. Nemrud onu öldürmek istedi. Sinek uçtu, yüzüne kondu. Nemrud onu yüzünden kovmak istedi, o da uçtu ve burnundan içeri girdi. Beynine doğru yürüdü. Yürüdükçe Nemrud’un beyni dayanılmaz şekilde zonklamaya başladı. Sivrisinek beynine kadar ulaştı ve beynini kemirmeye başladı. Nemrud imdat çığlıklarıyla ortalığı birbirine katıyor, adamlarına bağırıyor ve yardım istiyordu. Adamlarından bazıları:” Bir sinekle baş edemiyor!” diyorlardı. Derken Nemrud, “Başıma vurun!” demeye başladı. Başına tokmakla vurdular. Vurdukça ağrısı biraz hafifliyor, sonra yine dayanılmaz oluyordu. Bu defa Nemrud, “Daha hızlı vurun!” diyor, hafif vurana “Senin gücün yok mu?” diye kızıyordu. Böyle iki ay geçtiği rivayet edilir. Nihayet Nemrud, başına şiddetli vurdura vurdura başını parçalattı. GEBERDİ gitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder