Seniyyetü’l-veda tepesi Medine’nin dışında bulunan bir tepedir. Cahiliyye devrinde, Medine’den taşraya gitmek isteyenler buradan uğurlandığı için bu tepeye Uğurlama tepesi anlamına Seniyyetü’l-veda ismi verilmiştir. Peygamber Efendimiz (S.A.V) Mekke’den Medineye hicret ettikleri vakit Medineli ensar bu tepelerin üstünde kendilerini karmışlar ve( telal bedru aleyna ) ay doğdu üzerimize veda tepelerinden mısralarını bu tepelerin üstünde okumuşlar ve Peygamberimizle(S.A.V) burada kucaklaşmışlardır. Bu gün bu tepenin üstünde muhkem bir kale vardır ki Medine’nin son Osmanlı Mudafii Fahrettin paşa tarafından gözcü kulesi olarak 1900 yıllarda inşa ettirilmiştir.