GÜNAH,PİŞMANLIK VE TEVBE: “ “ 1- İnsan hayatı med-cezirlerle / iniş-çıkışlarla doludur. Atalarımızın dediği gibi, “Düşmez kalkmaz bir Allah’tır”. Halden hâle girmek, maddî ve manevî yönden batmak-çıkmak biz insanlar içindir. Allah korusun, insan hidâyette iken dalâlete, zengin iken yoksulluğa düşebilir. Sağlık ve âfiyetteyken hastalanıp sakatlanabilir; yüksek bir makamda ve iyi bir iş başındayken vazifeden alınabilir. Bunların tersi de olabilir. Gücünü-kuvvetini, yüceliğini yitirmeyen, hazinesinde eksiklik olmayan, hiçbir noksanlıkla mâlûl bulunmayan yegâne varlık Allah Teâla’dır.

Veysel Gürler

Dün, 07:10 · 

2- İnsan amelî ve ahlakî bakımlardan hataya düşüp günahlara daldığında, aslolan bunları ona-buna söylemek değil, içine düşen pişmanlık ateşiyle birlikte tevbe ve istiğfara sarılmaktır. Bir insanın hatalarını-günahlarını görebilirsiniz, ama nedâmet ve istiğfarından, dolayısiyle Cenab-ı Hakk’ın onu bağşladıından da haberdar olamayabilirsiniz. O bakımdan dikkatli olmak ve bu noktada gıybete düşmekten şiddetle kaçınmak gerekir.

3- O zikir halkalarına, bırakınız böyle bütün günahına rağmen halis niyetle katılanları, dünyevî bir maksatla iştirak edenleri bile boş çevirmiyor Hz. Allah. O’nun hazinesine sınır koymak kimin haddine!
4- Söz konusu durum, ‘aldatma’ hadisinin şumûlüne girmez. Bilakis, yukarıda 2’nci maddede anlatmaya çalıştığımız üzere, kişinin kendisini “fâsık-ı mütecâhir (günahı alenen/açıktan işlemek veya işlediği günahı konuşup açıklamak)” durumuna sokmaması olarak izah edilebilir. Evet, Ebû Hureyre’den (r.a.) rivayet edilen o hadis-i şerifte Rasûlullah (s.a.v.), “Bizi aldatan bizden değildir.” [Müslim, Sahih, İman, 164, Fiten, 16] buyurmuşlardır. Ancak ayetlerin tefsirinde sebeb-i nüzûl önemli olduğu gibi, hadislerin izahında da sebeb-i vürûd önemlidir. Binaenaleyh hadisleri de daha iyi anlayabilmemiz için yapmamız gereken en önemli hususlardan birisi, hadisi sebeb-i vürûdu ile birlikte okumak, öğrenmek ve değerlendirmektir.Bu hadis-i şerife de söz konusu kıstaslarla baktığımızda, anlatmaya çalıştığınız vaziyet ve kişinin durumu, ‘aldatma’ kategorisine girmez.
5- İnsanları tekfir ve nifakla (münafıklıkla) itham noktasında son derece dikkatli ve hassas davranmamız lazım. Bu mevzuda Ehl-i Sünnet’in kıstasları mâlum.